خبرگزاری آریا -در هر محیط کاری، کلاس درس یا گروه کاری، برخی از افراد برجسته هستند، هاله ای را ساطع می کنند که همه دوست دارند با آن صحبت کنند، نه به این دلیل که آنها کسانی هستند که با صدای بلند صحبت می کنند، یا زیاد در مورد خودشان صحبت می کنند، بلکه به این دلیل که همیشه از نظم و انضباط کمی پیروی می کنند.
به گزارش آریا؛تأثیر آنها ناشی از اجراهای خیره کننده نیست، بلکه از یک سری تصمیمات آگاهانه ناشی می شود که هر روز گرفته می شود، زیرا این افراد بدون اصرار بر آن اعتماد و احترام به دست می آورند، بدون اینکه آنها را مجبور به انجام این کار کنند، الهام بخش دیگران هستند و پس از پایان جلسه تأثیری ماندگار بر جای می گذارند، این شانس یا استعداد نیست که آنها را متمایز می کند، بلکه عادت نظم و انضباط است - 6 تمرین ساده که نحوه تفکر، رفتار و رابطه آنها را تعیین می کند، و این عادات طرحی برای عظمت ارائه می دهد: یک مدل کار و زندگی که لحظات را به جادو تبدیل می کند.
چگونه فقط در 6 مرحله دوست داشته شویم؟
وفا کردن به وعده ها بدون هیچ گونه تجلیل
هنگامی که کسی قول می دهد کاری را انجام دهد، خواه ارسال ایمیل، انجام یک کار، یا حتی فقط شایسته به نظر برسد، مهم نیست که این کار چقدر پیش پا افتاده به نظر می رسد، عمل به این وعده های کوچک نیز منعکس کننده حرفه ای بودن فرد است و اعتبار آنچه را که می گوید افزایش می دهد.
مجریان برتر با حرف های خود جرأت نمی کنند، آنها با آن مانند یک قرارداد رفتار می کنند، حتی تعهدات کوچک نیز مهم هستند، زیرا هر قولی که داده می شود تصویر یک فرد قابل اعتماد را تقویت می کند، مجریان برتر از یادآوری ها، مقررات و نظم و انضباط استفاده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که هیچ چیز حذف نمی شود، آنها متوجه می شوند که وعده های ناقص، هر چقدر هم که ساده باشد، اعتماد را تضعیف می کند، وفا کردن به وعده ها نشان دهنده احترام به زمان دیگران و استانداردهای خودشان است، این یک راه ظریف اما قدرتمند برای گفتن است: "تو می توانی روی من حساب کنی."
اعتراف به اشتباهات بدون انحراف از آنها
اشتباهات اجتناب ناپذیر هستند، اما چیزی که مجریان برتر را متمایز می کند نحوه برخورد آنها با آنها است، بنابراین به جای طفره رفتن از سرزنش یا ساختن داستان های خیالی، مستقیما مسئولیت را بر عهده می گیرند و می گویند: "من این را از دست دادم، در اینجا می خواهم آن را درست کنم" یک اشتباه را به فرصتی برای افزایش اعتبار تبدیل می کند.
مسئولیت پذیری باعث ایجاد اعتماد می شود، زیرا دیگران مسئولیت پذیری و فروتنی را در کار می بینند و به سرعت فضا را پاک می کند و از تخلیه انرژی به دلیل پنهان کاری یا بهانه تراشی جلوگیری می کند. آنها با اعتراف علنی به اشتباهات، خواستار همکاری با یکدیگر برای یافتن راه حل هستند، به جای قضاوت، این شجاعت باعث شهرت آنها به صداقت می شود و دیگران با دانستن اینکه مشکلات از بین نمی روند، احساس امنیت می کنند. در واقع، اذعان به یک لغزش بیش از ادعای کمال، احترام ایجاد می کند.
به اشتراک گذاشتن اعتبار بدون تردید
رهبران واقعی می دانند که موفقیت اغلب یک عمل فردی نیست، آنها مشتاق هستند تا دیگران را روشن کنند - همکاران، شرکا، مربیان - هر کسی که تلاش هایش آنها را قادر به موفقیت کرده است.
هدر دادن اعتبار آنها را کاهش نمی دهد، بلکه رهبری آنها را افزایش می دهد، مردم به طور غریزی کسانی را که از آنها قدردانی می کنند و از آنها حمایت می کنند به یاد می آورند، که باعث وفاداری آنها می شود و به تیم هایشان انگیزه می دهد تا دوباره بهترین کار خود را انجام دهند. یک جمله ساده مانند: "این فقط به لطف تلاش های شما موفق شده است" قدردانی را در آنها القا می کند، این عمل ابراز ایمان است، زیرا فقط افراد با اعتماد به نفس به دیگران تقویت می کنند، در دراز مدت، این ستایش و قدردانی تأثیر و احترامی بسیار فراتر از آنچه عزت نفس می تواند ایجاد کند، ایجاد می کند.
به زمان دیگران احترام بگذارید
همانطور که ضرب المثل کلاسیک می گوید، "زمان طلا است" و نحوه مدیریت زمان نشان می دهد که چقدر به دیگران اهمیت می دهد، مجریان برتر فقط در مورد احترام صحبت نمی کنند، آنها آن را با رسیدن به موقع، زود رفتن و اتلاف وقت نشان می دهند.
چند دقیقه قبل از قرار ملاقات ظاهر می شود و چند دقیقه قبل از اینکه چیزهای زیادی را بیان کند، نشان دهنده احترام به برنامه های شلوغ افراد و ظرفیت حافظه آنها است، این انضباط شخصی تجسم کارایی، دقت و کنترل است، جلسات زمانی متمرکز و سازنده تر می شوند که همه متوجه شوند که زمان تلف نمی شود، و احترام به زمان تحسین را به دست می آورد، زیرا شهرت خوبی به عنوان قابلیت اطمینان به دست می آورد که توسط افراد بسیار ارزشمند است، در دنیایی که به نظر می رسد همه عجله دارند، احترام به زمان یکی از بزرگترین جلوه های احترام است.
حفظ مرزهای سالم
مرزها موانع پنهانی هستند که از انرژی، زمان و اولویت ها محافظت می کنند، افراد مشهور در مورد همه چیز توافق ندارند، آنها متوجه می شوند که تأیید مردد می تواند اعتماد را سریعتر از طرد آشکار از بین ببرد، با گفتن "من اکنون نمی توانم متعهد شوم"، آنها بدون تعهد بیش از حد مرزها را تعیین می کنند، و این خودکنترلی احترام را به دست می آورد، زیرا مردم به آنچه می گویند اعتماد می کنند، مرزهای درست آنها را قادر می سازد تا به شدت در جایی تمرکز کنند که بیشتر مورد نیاز است، مرزها در طول زمان دیوار نیستند، آنها شاخص های وضوح، صداقت و حرفه ای بودن هستند.
بازخورد سازنده تفاوت واقعی ایجاد می کند:
پیشنهادات سازنده همیشه ترجیح داده می شود که بگوییم، "من فکر می کنم این می تواند وضعیت را بهبود بخشد" به جای "این به اندازه کافی خوب نیست".