خبرگزاری آریا- پیروزی تیم فوتبال تراختور در زمین شادیآفرین بود، اما بیرون از مستطیل سبز، دلهای بسیاری هنوز در انتظار مهربانی و همدلیاند، آنجا که قهرمانی تنها به نتیجه مسابقه محدود نمیشود، بلکه در فتح دلهای مردم و پیوند با آرزوهای فراموششدگان جامعه معنا مییابد.
به گزارش خبرگزاری آریا در آذربایجانشرقی؛ در بسیاری از کشورهای صاحب تیمهای ورزشی مردمی، پس از هر پیروزی، بازیکنان و اعضای باشگاه دیدارهایی با دانشآموزان، کارگران و بیماران مناطق کمبرخوردار برگزار میکنند و با اهدای هدایا و یادگاریهای کوچک، دلها را میگشایند. این رسم زیبا، نمادی از همدلی و عدالت اجتماعی است؛ پلی میان قهرمانی در زمین و مهربانی در جامعه.
متأسفانه چنین ابتکاراتی در کشور ما کمتر دیده میشود. تیمهای مردمی، از جمله تراختور، که پایگاه عاطفی و فرهنگی گستردهای میان مردم دارند، میتوانند با این حرکتهای انسانی، رابطهای تازه و امیدبخش میان باشگاه و مردم محروم برقرار کنند. غفلت از این جنبه، حلقهی مفقودهای در توسعهی فرهنگی و اجتماعی ورزش ماست.
این اندیشه ارزشمند را یکی از وکلای خوشنام، شریف و دغدغهمند کشور، جناب آقای ابوالفضل عباسپـور تازهکند، وکیل پایهیک دادگستری، مطرح کرده است؛ انسانی آزاده که سالها در عرصهی وکالت و مسئولیتهای خطیر سیاسی، اجتماعی و حقوقی، ردپایی از مرام، شرافت و آزادگی بر جای نهاده است. حسن نیت و نگاه سازندهی ایشان به بُعد انسانی و اخلاقی ورزش، مرا بر آن داشت تا با قلم ناچیز خود، بازتابدهنده این اندیشه باشم.
از دیدگاه حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی، ورزش تنها میدان رقابت نیست؛ بستری است برای همبستگی، امید و احیای روحیهی جمعی در میان مردمی که شاید سهمشان از شادی، کمتر از دیگران بوده است. بیتوجهی به این بعد، در واقع نوعی غفلت از حق فرهنگی و عاطفی شهروندان است.
مدینهی فاضلهای که اندیشمندان از آن سخن گفتهاند، سرزمینی است که انسان در آن احترام، برابری و مهربانی را تجربه کند؛ و چه زیباست اگر ورزش و تیمهای مردمی ما، از جمله تراختور، بتوانند گامی در مسیر تحقق این آرمان بردارند.
شاید زمان آن رسیده باشد که پس از هر پیروزی ورزشی، گامی نیز برای فتح دلهای محرومان، کارگران و نوجوانان مناطق کمبرخوردار برداشته شود؛ چرا که فتح واقعی، فتح دلهاست.
نگارنده؛ محمدرضا ایـازی