خبرگزاری آریا - یک تحلیلگر اسرائیلی مدعی شد که بر اساس نسخه جدید سند امنیت ملی 2025 آمریکا، رژیم صهیونیستی دیگر جایگاه ممتاز گذشته را ندارد و در دوره «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور آمریکا از سطح «متحد ویژه» به یک بازیگر عادی و فاقد اولویت در منطقه، سقوط کرده است.
به گزارش روزنامه «معاریو»، با وجود آنکه نسخه جدید «سند راهبرد امنیت ملی 2025 ایالات متحده» بر اساس دادههای رسمی وزارت خارجه آمریکا همچنان بر حمایت پایدار از امنیت رژیم صهیونیستی تأکید دارد و دفاع از آن را یکی از ارکان ثابت سیاست خارجی واشنگتن معرفی میکند؛ اما تحلیل «دن پری»، تحلیلگر امور فلسطین اشغالی و سردبیر پیشین بخش خاورمیانه در خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، از نگرانیهای فزاینده در محافل سیاسی تلآویو، پیرامون کاهش حمایت آمریکا از این رژیم پرده برداشته است.
بهگفته پری، سند جدید نشان میدهد که در دوره ریاستجمهوری «دونالد ترامپ»، اسرائیل جایگاه «متحد ویژه» خود را از دست داده و در سطحی مشابه با دیگر کشورهای منطقه، از جمله دولتهای حوزه خلیج فارس تعریف شده است.
در این سند، رژیم صهیونیستی نه بهعنوان شریک راهبردی مبتنی بر ارزشهای مشترک، بلکه فقط در قالب «مجموعهای از منافع» مورد اشاره قرار گرفته است؛ تغییری که به باور تحلیلگران اسرائیلی، شکافی جدی با دهههایی ایجاد میکند که واشنگتن بر تعهد اخلاقی، همپیمانی ارزشی و تضمین برتری نظامی این رژیم تأکید داشت.
پری در تحلیل خود تصریح کرد که اتکای کامل تلآویو به ترامپ و تصور او بهعنوان «دوست واقعی اسرائیل» یک خطای راهبردی بود؛ زیرا حمایتهای ترامپ اغلب در چارچوب رابطه شخصی با «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی و همسویی سیاسی میان آن دو معنا پیدا میکرد.
او نوشت که ترامپ تنها زمانی از رژیم صهیونیستی حمایت میکند که آن در خدمت منافع فوری او باشد و در غیر این صورت، این رژیم برای او تفاوتی با سایر بازیگران منطقه ندارد.
این تحلیل همچنین به تصمیم نتانیاهو برای فاصلهگرفتن از سنت دیرینه «اتحاد دوحزبی» با آمریکا و تکیه یکجانبه بر جمهوریخواهان اشاره میکند؛ رویکردی که به باور پری، اسرائیل را در موقعیتی آسیبپذیر قرار داده و پیامدهای سنگینی برای وجهه بینالمللی آن به همراه داشته است.
او در این تحلیل یادآور شد که در شرایطی که سیاست خارجی آمریکا از چارچوبهای لیبرال و ارزشمحور فاصله گرفته، اتکای صرف به یک جریان سیاسی در واشنگتن میتواند برای تلآویو پرهزینه باشد.
پری در ادامه به ارزیابیهای محافل سیاسی و دانشگاهی اروپا اشاره کرد که به اعتقاد آنها، آمریکا تحت رهبری ترامپ نقش رهبری جهان غرب را کنار گذاشته و به بازیگری صرفاً قدرتمحور تبدیل شده است؛ تغییری که موجب میشود رژیم صهیونیستی دیگر نه «دموکراسی متحد غرب»، بلکه «یک بازیگر منطقهای مانند دیگر بازیگران» تلقی شود.
وی در پایان هشدار داد که ترمیم وجهه رژیم صهیونیستی تنها با بازگشت به سیاست سنتی اتکا بر هر دو حزب آمریکا ممکن است، مسیری که به باور او نیازمند تغییر رویکرد کابینه آینده تلآویو است.
بررسی تطبیقی سند جدید با نسخه سال 2022 در دوره جو بایدن نشان میدهد که موضوع اسرائیل و فلسطین از سطح منازعه محوری، به یک مسئله حاشیهای و معارض با منافع آمریکا تقلیل یافته و برخلاف گذشته، هیچ اشارهای به «راهحل دو دولتی» در آن دیده نمیشود. با این حال، هر دو سند بر اهمیت «پیمان ابراهیم» تأکید دارند؛ توافقی که دولت ترامپ آن را محور راهبرد منطقهای خود میداند و معتقد است گسترش و تثبیت آن میتواند بخشی از تنشهای منطقهای را کنترل کند.
این تغییر راهبرد واشنگتن در حالی است که بسیاری از کشورهای منطقه همکاری با آمریکا و رژیم صهیونیستی را نه راهحل امنیتی، بلکه عاملی برای ایجاد چالشهای جدید امنیتی، اقتصادی و راهبردی میدانند.
تحلیلها همچنین نشان میدهد که اتکای صرف به قدرت نظامی برای مهار درگیریهای منطقهای و تأمین منافع محدود برخی بازیگران، نهتنها به ثبات پایدار منجر نمیشود؛ بلکه میتواند زمینهساز بحرانهای جدید در ساختار امنیتی خاورمیانه باشد.