خبرگزاری آریا -فرشید قنبری، دبیر جشنواره در گفتوگویی صریح از استقبال گسترده هنرمندان، تغییر رویکردها، دغدغههای پشت صحنه و رؤیایی میگوید که کفیشه را به آیندهای روشن پیوند میزند.
به گزارش خبرگزاری آریا از منطقه آزاد اروند؛فرشید قنبری استقبال از دومین دوره جشنواره «کفیشه» را کمنظیر توصیف میکند و معتقد است تجربه موفق دوره نخست، هنرمندان را با شناخت و انگیزهای بیشتر به این رویداد کشانده است.
به گفته او موج رسانهای، نقش فضای مجازی و تبدیل شرکتکنندگان دوره اول به «سفیران کفیشه» باعث شد دامنه جشنواره در سال دوم به شکل محسوسی گسترش پیدا کند.
به گفته وی در این دوره6 10 اثر در بخش نمایشهای کافهای، 54 اثر در بخش نقالی و پردهخوانی و 26 اثر در بخش خیمهشببازی و سایهسنتی به دبیرخانه جشنواره رسید و پس از ارزیابی هیأت انتخاب متشکل از داورانی از استانهای مختلف کشور، 12 اثر کافهای، 12 اثر نقالی و پردهخوانی و 9 اثر خیمهشببازی و سایهسنتی به مرحله نهایی راه یافتند.
قنبری درباره معیارهای انتخاب آثار تأکید میکند: مهمترین شاخص، کافهای بودن واقعی نمایشها بود. هیأت انتخاب با وسواس کمنظیر و پس از جلسات طولانی آثاری را برگزید که قابلیت اجرا در فضای کافه را داشته باشند.
وی از تلاش 11 داور این بخش بهعنوان یکی از نقاط قوت جشنواره یاد میکند.
دبیر «کفیشه» هدف اصلی جشنواره را فراتر از هنر صرف میداند و میگوید: شالوده این جشنواره توسعه گردشگری و رونق اقتصادی است؛ برای من مهم بود آبادان و خرمشهر در فهرست انتخاب سفر مردم ایران قرار بگیرند و این جز با کار فرهنگی و هنری محقق نمیشود؛ در همین راستا امسال بخش نمایشنامهخوانی حذف و خیمهشببازی و عروسک سایه سنتی جایگزین شد؛ بخشی که به باور قنبری میتواند یکی از جذابترین جلوههای جشنواره برای عموم مردم باشد.
وی درباره سطح کیفی آثار توضیح میدهد که ارزیابی تخصصی را به هیأت انتخاب سپرده، اما بازخوردهای دریافتی نشاندهنده سطح قابل قبول و رو به رشد اجراهاست.
به گفته قنبری، پاسخ به دغدغههای اجتماعی آثار نیز پس از اجرای صحنهای روشنتر خواهد شد.
این هنرمند اهل آبادان از پشت صحنه جشنواره بهعنوان مسیری پر از استرس و دلهره یاد میکند؛ از ماهها پیگیری و پاسخهای ناامیدکننده تا شکلگیری جلسات جدی و همراهی نهادها.
فرشید قنبری میگوید: امسال کفیشه به دغدغه یک شهر یک استان و حتی یک کشور تبدیل شد و این بزرگترین دلگرمی من است.
وی دومین سال برگزاری کفیشه را پر از امید پس از ماهها ترس و تردید میداند و از برنامه هفتسالهای سخن میگوید که ثمرات فرهنگی آن بهتدریج در رفتار اجتماعی و زیست فرهنگی شهر نمایان خواهد شد.
دبیر جشنواره در انتها با نگاهی واقعبینانه به نقش جشنوارهها تأکید میکند: جشنواره ایدهآل من سالنهای پر از اجرای عمومی است، اما در شرایط فعلی جشنوارهها ضرورتی برای فرهنگسازی، تبادل اندیشه و دیدهشدن هنر منطقهاند.
وی معتقد است خروجیهای ملی، از جمله مسیریابی آثار به جشنواره فجر نشان میدهد «کفیشه» توانسته نام تئاتر آبادان را در سطح کشور مطرح کند؛ اتفاقی که به گفته خودش بیش از هر چیز مایه خوشحالی و امید اوست.
پایان پیام./